TÜTÜN NASIL YETİŞTİRİLİR? TÜTÜN TOPRAĞA NASIL EKİLİR? BAŞLICA TÜTÜN YAPRAKLARI

Tütünün Yetiştirilmesi ve Özellikleri

Tütün 80-100 cm yüksekliğinde bir bitkidir. Çiçekleri, dalın ucunda, salkım biçimindedir. Kırmızıdan be­yaza kadar çeşitli renklerde olan bu çiçekler, bitkinin iyi beslenmesi için tomurcuklar açılmadan kesilir.

Tütün, tohumdan yetiştirilir. Çok küçük olan tohumların 50-60 bin ta­nesi ancak bir çorba kaşığını dol­durur.

Yerine göre mart ve nisan ayların­da yetiştirilen fideler 3-3,5 ay içinde fidan haline gelir, yaprakları topla­nır. Bu işe kırım, ya da devşirme de­nir. Tütün yaprağı topla­nırken yeşildir. Sarı, ya da kızıla çalan tuğla ren­gini kuruyup, bayatladık­tan sonra alır. Yaprakla­rın tam vaktinde toplan­ması gerekir. Vaktinden önce devşirilen yaprak­lar, ağaçtan ham koparıl­mış yemiş gibi acı olur, boğazı yakar.

Tütünün cinsi, değeri yaprakların yerine göre değişir.

Bitkinin toprağa en ya­kın olan dip yaprakları en kötü olanlardır. Yu­karıya, fidanın tepesine doğru çıkıldıkça yaprak­ların nitelikleri de yük­selir.

Dipten başlayarak, fi­danın tepesine kadar yapraklar başlıca 7 bölü­me ayrılır:

1. Dip: En alttaki, en az değeri olan cansız yapraklardır.
2. Dipüstü: Zayıf yap­raklardır.
3. Büyükana: Damar­ları, dokusu çok kalındır.
4. Ortaana: Damarları, dokusu kalındır.
5. Küçükana: Damarları, dokusu kalıncadır.
6. Dorukaltı: Damarları, dokusu incedir.
7. Doruk: Damarları, dokusu çok ince ve esnektir.

İşte yaprakların bu özelliklerin­den dolayı tütüncülükte bunların birbirine karıştırılmaması gerekir. Bunun için, ekici, tarladan, dipten başlayarak, yaprakları sıra ile top­lar. Önce dipler toplanır, onlar biti­rilip kurutulmak üzere askıya gön­derilince, öteki bölüme geçilir. Tütün yapraklarının kurutulması da ayrı bir önem taşır.