Tütünün Yetiştirilmesi ve Özellikleri
Tütün 80-100 cm yüksekliğinde bir bitkidir. Çiçekleri, dalın ucunda, salkım biçimindedir. Kırmızıdan beyaza kadar çeşitli renklerde olan bu çiçekler, bitkinin iyi beslenmesi için tomurcuklar açılmadan kesilir.
Tütün, tohumdan yetiştirilir. Çok küçük olan tohumların 50-60 bin tanesi ancak bir çorba kaşığını doldurur.
Yerine göre mart ve nisan aylarında yetiştirilen fideler 3-3,5 ay içinde fidan haline gelir, yaprakları toplanır. Bu işe kırım, ya da devşirme denir. Tütün yaprağı toplanırken yeşildir. Sarı, ya da kızıla çalan tuğla rengini kuruyup, bayatladıktan sonra alır. Yaprakların tam vaktinde toplanması gerekir. Vaktinden önce devşirilen yapraklar, ağaçtan ham koparılmış yemiş gibi acı olur, boğazı yakar.
Tütünün cinsi, değeri yaprakların yerine göre değişir.
Bitkinin toprağa en yakın olan dip yaprakları en kötü olanlardır. Yukarıya, fidanın tepesine doğru çıkıldıkça yaprakların nitelikleri de yükselir.
Dipten başlayarak, fidanın tepesine kadar yapraklar başlıca 7 bölüme ayrılır:
- Dip: En alttaki, en az değeri olan cansız yapraklardır.
- Dipüstü: Zayıf yapraklardır.
- Büyükana: Damarları, dokusu çok kalındır.
- Ortaana: Damarları, dokusu kalındır.
- Küçükana: Damarları, dokusu kalıncadır.
- Dorukaltı: Damarları, dokusu incedir.
- Doruk: Damarları, dokusu çok ince ve esnektir.
İşte yaprakların bu özelliklerinden dolayı tütüncülükte bunların birbirine karıştırılmaması gerekir. Bunun için, ekici, tarladan, dipten başlayarak, yaprakları sıra ile toplar. Önce dipler toplanır, onlar bitirilip kurutulmak üzere askıya gönderilince, öteki bölüme geçilir. Tütün yapraklarının kurutulması da ayrı bir önem taşır.