Hekimlikte kullanılan bir maddedir. Başka maddelerle yapılan bileşimleri sindirim sistemi hastalıklarında, frengide ilâç olarak kullanılır. Dıştan pansuman için eskiden kullanılmışsa da bugün bu usul bırakılmıştır.
Bizmut dışarıda frengi mikroplarına tesir etmediği halde, vücut içinde organlardaki bazı albüminlerle birleşerek etkili olmaktadır. Frengi tedavisinde en çok kas içine şırınga edilerek kullanılır. İlâcın vücuttan atılışı kaim barsak, tükürük bezleri, böbrek yolu ile olur. Fazla alınırsa böbrekleri bozabileceği gibi, az da olsa, ilâç verilmeden böbreklerin gözden geçirilmesi uygun olur.
Bazı kimselerde şırıngadan sonra kırgınlık, baş ağrısı, ateş olabilir ki buna bizmut gribi denir. Ayrıca, çok miktarda alınınca, deri üzerinde kırmızılık, pul pul dökülmeler olursa tedaviyi kesmek gerekir.
Mide ülserinde, gastritte de çeşitli bizmut tuzları kullanılır. Bizmutlu mide ilâçları midenin iç yüzünü örten mukoza dokusunu koruyucu etki gösterir. Bunlar mukozanın koruyucu bir tabaka ile örtülmesini sağlar. En sık kullanılanlar carbonate de bismuth (karbonat dö bizmut) ile sous-nitrate de bismuth (su nitrat dö bizmut)tur. İkincisi daha etkilidir. Bizmutlu bileşimler ishale karşı da verilebilir. Bizmut ancak doktor tavsiyesiyle kullanılmalıdır. Fazlası zehirlenmelere yol açar. Ağızdan zehirlenmede hemen bol suyla mide yıkanmalı, müshül verilmelidir.
