Hayat Pedi – Hayatpedi.com

  1. Anasayfa
  2. »
  3. Yaşam
  4. »
  5. Çocuklarda İshal ve Tedavisi

Çocuklarda İshal ve Tedavisi

admin admin -
71 0

İshal veya diyare (Rumca: διαρροή = sızıntı, “akıp gitme”) dışkının sık olarak sulu veya yumuşak çıkması durumudur. İshal kesinlikle bir hastalık değil, polifaktöriyel kaynaklı birsemptomdur.Dünyada ishal beş yaşından küçükler arasında ölümün ikinci büyük nedenidir (pnömoniden sonra), yılda 1,5 milyon bebek bu yolla ölür [1]. Az gelişmiş ülkelerdeki bu ölümlerin en büyük nedeni yeterince temiz suyun yokluğu ve atık su arıtma kapasitesinin yetersizliğidir; içme suyuna kanalizasyon suyu karışması da önemli bir nedendir.

Küçük çocuklarda, süt çocuklarında yaz ayları salgınlar halinde  ishaller olur. Hastalık birden mide-bağırsak bozukluğu şeklinde baş­lar. Dışkı su gibidir, kusmalar olur. Dışkıda sümüklü bir görünüş vardır. Ateş, karın ağrıları dikkati çeker. Dışkılama sayısı gittikçe artar, su kaybından dolayı deri kurur, gözler çöker. Bu durumda ço­cuğa kaybettiği suyu vermek gerektir, yoksa çok tehlikeli olabilir.

Çocuklarda, mikroplu, salgın ishallerden başka, beslenme bozuk­luğundan da ishaller olur. Özellikle ana sütü ile beslenmiyen çocuk­larda hazımsızlıktan dolayı ishaller görülür. Bunda su kaybına bağlı ağır haller, ateş olmaz, çoğunlukla birkaç günde geçer.

Hazımsızlıklığa sebep olan maddeleri ayırdetmek, ona göre gerekli tedbirleri almak çok defa işi halleder. Meselâ, dışkıda beyaz, küçük katı parçacıklar kazeinin iyi sindirilmediğini gösterir. Dışkı yeşilim­tırak, yapışkansa, içinde tanecikler varsa yağ sindiriminde bozukluk var demektir. Ekşi kokulu, köpüklü ishal şeker hazımsızlığından ileri gelir.

Çocuklarda karın ağrısıyla birlikte kanlı, sümüklü bir ishal, kolit (kalın barsak iltihabı) gösterebilir. 

Vikipediden bulduklarımız aşağıdaki gibidir:

İshal birçok nedeni vardır. C vitamini veya magnezyumun fazla miktarda alınmasından da kaynaklanabilir. İnsan ve hayvan sağlığı açısından en önemli sebepler infeksiyöz hastalıklardır. İshalle beraber karın ağrısı, bulantı ve kusma da görülebilir. İshalin bazı özellikleri başka durumlarda da görülebildiği için ishalin tıbbî tanımı günde 200 gramdan fazla dışkı üretimini içerir.

İshal, kalın bağırsağın yeterince sıvı emmemesinden meydana gelir. Normalde, hem sindirim sürecinin bir parçası olarak, hem de sıvı içmekten dolayı, yemek bol miktarda suyla karışıktır. Dolayısıyla kalın bağırsağa varmadan önce sindirilmiş yemek esas olarak sıvı durumdadır. Kalın bağırsak suyu emerek kalan malzemeyi yarı katı bir hale getirir. Kalın bağırsak zarar görmüş veya yangılıysa su emilmesi engellenir ve sulu dışkı meydana gelir.

İshalin en sıkça görülen nedeni viral enfeksiyon veya bakteriyel toksinlerdir. Sağlıklı yaşam şartlarında ve bol gıda ve su olduğunda ishalli olmak dışında sağlıklı olan bir kişi viral bir enfeksiyondan birkaç günde, en fazla bir haftada kurtulur. Buna karşın hastalıklı veya kötü beslenen kişilerde ishal ciddî su kaybına yol açabilir ve tedavi olunmadığı takdirde hayati tehlike oluşturabilir.

İshal ayrıca daha ciddî hastalıkların bir belirtisi olabilir; örneğin dizanteri, kolera, botulizm veya Crohn hastalığı gibi kronik bir duruma işaret edebilir. Apandisit hastalarında genelde ishal olmasa da apandis patlamasının sık görülen bir belirtisidir. Radyasyon hastalığının da bir sonucudur.

Laktoz toleranssız olanlarda beslenme ishal nedeni olabilir.

İshalin tedavisi hastanın kaybetmiş olduğu suyun yerini alacak miktarda ona su almasıdır, tercihan suda gerekli tuz ve bazı besinleri de sağlamış olmak için suda elektrolitlerbulunmalıdır. Çoğu kişi için bundan başka bir tedavi gerekli değildir. Ancak, aşağıdaki tip ishallerde genelde tıbbi gözetim önerilir.

  • Bebeklerde ishal;
  • Küçük çocuklarda orta derece veya şiddetli ishal;
  • Kanla karışık ishal;
  • İki haftadan uzun süreli ishal;
  • Kramp yapmayan karın ağrısı, kilo kaybı gibi genel hastalıkla ilintili ishal;
  • Az gelişmiş ülkelerde seyahat edenlerde ishal, çünkü parazit gibi alışık olmadıkları enfeksiyonları olma olasılıkları daha yüksektir.
  • Yiyecek hazırlayanlar, çünkü başkalarına bulaştırma olasılığı daha yüksektir.
  • Hastane, çocuk bakım, geriyatrik veya rehabilitasyon merkezlerinde ishal.

İlgili Yazılar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir