Akciğer keseciklerinin gerilmesi, ya da yırtılmasıyle meydana gelen bir hastalıktır. Müzmin bronşit, astım, boğmaca anfizemin en sık görü­len sebeplerindendir. Ayrıca, göğüs kafesinin büyüklüğüne, biçimine te­sir eden değişiklikler, kemik hastalık­ları, akciğerde kan dolaşımının yeter­sizliği, akciğerin esnekliğini bozan hastalıklar, verem de bu hali meyda­na getirebilir.

Anfizem çok defa sinsi, gizli baş­lar, aşikâr belirtiler ortaya çıkıncaya kadar hastalık oldukça ilerlemiştir, îlk önce aşırı hareketler sırasında soluğun şişkin, kısa oluşu dikkati çeker. Yüzde hafif bir morluk olur. Kış aylarında devamlı bronşit, nefes darlığı görülür. İlerlemiş hallerde astma krizlerine benzer bronşit kriz­leri vardır. Önceleri yaz aylarında ra­hat olan hastalar gittikçe her mev­simde öksürükten, bronşitten kur­tulamazlar.

Bu hastalarda solunum derin de­ğildir, sık nefes alırlar. Dudaklarda, kulak memelerinde morluk vardır, bu morluk hareketlerle artar. Göğ­sün önden arkaya çapı genişlediğin­den göğüs bir fıçı görünüşündedir. Omuzlar yukarı kalkmış, boyun kı­salmış gibi durur. Nefes alma sıra­sında göğsün açılması son derece azalmıştır. Soluk verme çok uzar, so­luk almadan üç dört kat daha uzun olabilir.

Anfizem Tedavisi Nasıl Olur?

Anfizem ilerleyen bir has­talıktır. Onu hazırlayan hastalıklar önemle tedavi edilmelidir. Bronşit­lerin meydana gelmesini önlemek için büyük dikkat gösterilmelidir.

Anfizemli hastalar sonbaharı, kışı ılık iklimlerde geçirmelidir. Üşütme­lerden, ıslanmalardan sakınmalıdır. Soğuk bir kış günü sıcak bir odadan birdenbire dışarı çıkmak her bakım­dan çok kötüdür. Bu hastalar rutu­betten korunmalı, tozlu yerlerden kaçınmalı, ağır işlerde çalışmamalıdır.

Anfizemde çeşitli antibiyotikler bronşiti, ortaya çıkabilecek daha bir­çok ihtilâtları önlemek bakımından kullanılır. Ayrıca, duruma göre so­lunumu, kalbi düzenleyecek çeşitli ilaçlar verilir.