Geçmişten günümüze dövizin hali

1993 yılında iç borçlanma piyasasının yok olması ve T.C. Mer­kez Bankası’nın müdahalesinin gecikmesi sonucu piyasalardaki para dövize yönelmiştir. Aynı dönemde uluslararası rating kuruluşlarının Türkiye’nin kredi notunu düşürmesiyle başlayan panik de döviz ta­lebinin artmasına neden olmuştur. Artan döviz talebi TC Merkez Bankası ile serbest piyasa arasındaki kur makasının açılmasına sebep olmuştur.

1994 yılında bu açılmayı önlemek için % 13,6 oranında yapılan devalüasyona rağmen talep durmamış ve 5 Nisan istikrar Faketi’yle gelen % 38,9’luk devalüasyonla döviz fiyadannda kısmî bir istikrar sağlanmaya çalışılmıştır.

1994 yılı boyunca reel olarak sürekli değer kaybeden TL 1995 yılında iMF’yle yenilenen stand-by anlaşmasıyla «nominal bir çapa» olarak kullanılmaya başlanmıştır.

Böylece döviz kurlan enflasyonun altında seyrederek enflasyon frenlenmeye çalışılmaktadır.

1996 mayısında açıklanması beklenen ekonomik paketten çıka­cağı düşünülen devalüasyon, özellikle serbest piyasayı tekrar hareke­te geçirmiş ancak böyle bir şeyin gerçekleşmemesi piyasayı bir ölçü­de yatıştırmıştır.

TC Merkez Bankası kur rakamlarına göre 1995 yılı sonunda 59 bin 800 lira olan ABD dolan 1996 yılı sonunda % 77,3 artarak 106 bin 28 lira, Alman markı % 63,2 oranında değer kazanarak 41 bin 736 liradan 68 bin 141 liraya yükselmiştir.

Serbest piyasada ise ABD dolan % 73, Alman markı % 60,7 değer kazanmıştır.