Hemen her yerde yetişen kokulu bir bitkidir. Kırlarda kendiliğinden ürer, bahçelerde de daha çok, çit yapmak için parmaklık kenarlarına, setlere dikilir. Kendi haline bırakılınca uzayıp gideceği için sık sık budamalı, böylece oğulotu dalların, yaprakların sıklaşması sağlanmalıdır. Yeni dikildiği vakit oldukça çok su isterse de kökleri derine varınca, sık sulanması gerekmez.
Oğulotu yaprakları elde ezilince limonu andıran bir koku çıkarır. Arılar bu hoş kokulu bitkiyi pek severler; onun için ‘’oğulotu’’ adı verilmiştir. Eczacılıkta da oğulotu yağı (melisa ruhu) özellikle sinir, mide kalp ilâçlarının bileşimine girer, sinirleri kuvvetlendirici bir özelliği vardır. İçki yapımında da bu maddeden yararlanılır.