Verem odağı genel olarak ilik ve sünger doku bölgesindedir, kemiği adeta çürüterek, eritir. Bu olay çoğunlukla kemiği yumuşatarak, soğuk apselere sebep olur, kemiğin içinde oyuklar olur ve koyu bir cerahat toplanır.
Kemik veremi daha çok omurlarda, uyluk başında, bacak kemiği alt ve üst başında, el ve ayakta, kaburga ve göğüs kemiklerinde görülür. Kemik tüberkülozu da denilen kemik veremi, daha çok yavaş ve sinsi başlar. Apselerin ortaya çıkışma kadar, basılınca ağrıyan yerel derin bir ağrı karakteristiktir. Sonralar bir kabartı haline gelen bu yer, yumuşamaya başlar ve arkadan apse görülür. Bu apse orada açıldığı gibi, yakın organlara ve eklemlere de gider ve oraları da öfete uğratır.
Kemik veremi tedavisinde genel sağlık tedbirleri, istirahat, kuvvetlendirici ilâçlar, kalsiyum, D2 vitamini ve hastasına göre streptomycine’den başlayarak çeşitli antibiyotikler tatbik edilir.
Soğuk apselerin iğne ile boşaltılması (ponksiyon), cerrahi olarak açılması ve eriyen, cerahatlenen kemik boşluğunda kalmış kemik parçalarının (sekestrler) alınması, hasta kemik boşluğunun antibiyotiklerle yıkanması başarılı sonuçlar verir.
